آموزش تواشیح خوانی

به راستی تواشیح به چه معناست و این هنر زیبای قرآنی که ظرفیت بالایی برای جذب مردم به قرآن و فعالیت‌های قرآنی دارد چه زمانی وارد ایران شده است؟
تواشیح، گونه‌ای آواز دینی است که موضوعات اشعار آن یا دعا است و یا در مدح و نعت پیامبر اسلام(ص) و اهل‌بیت پیامبر(ع) هستند. زبان آن معمولاً عربی است و اغلب بدون همراهی ساز موسیقی است. تواشیح دارای تک‌خوان است و گروهی وی را همراهی می‌کنند که به آنان «بطانه» می‌گویند. این آواز دینی مملو از هنرهای زیبای تنغیمی است و عموماً آهنگین است. تواشیح خود دارای اسلوب و روش‌های خاصی است که آن را از «اناشید»، «مدائح»، «ابتهال»، «مناجات»، «دعا»، «قوالی»، «مولودخوانی» و «مداحی» متمایز می‌کند.

آموزش کامل تواشیح

ضرورت تواشیح

ضرورت بر حسب نیاز بشر تولید می شود و مراتب ضرورت متفاوت است و قابل درجه بندی است ، همانگونه که نیازهای جسمی و فیزیکی از قبیل خوراک و خواب و ... برای ادامه حیات بشر ضروری است ، نیازهائی دیگر نیز وجود دارد که اهمیت آنها نه تنها کمتر از نیازهای مادی نیست بلکه از آنها بالاتر است ، نیازهایی که برطرف نمودن آنها در تعالی روح و جلای دل و شکوفائی استعدادها و تعدیل روان مؤثر است .این نیازها ، نیازهای روحی و روان بشر است و شک و تردیدی نیست که یکی از این نیازها صداهای موزون و منظم است که انسان ابتدا بواسطه حس شنوایی خود آنها را دریافت می کند و در تنظیم و تعدیل رفتارش مؤثرند ، در مورد این اصوات موزون و منظم که نامهایی چون نغمه ها ، ترنم ها ، موسیقی و... در مجموع هنر به خود گرفته اند ، صحبتهایی از بزرگان و دانشمندان وارد شده است که ذیلاً اشاره می شود :