ویژگی های صوت

۱- صاف بودن:
صاف و زلال بودن یکی از ویژگی های برجسته و مثبت صوت است و به هر میزان که عوامل منفی از قبیل اضطراب، لرزش، گرفتگی،خفگی، تیرگی، خش، شکاف، پریشانی، شکست، دورگه شدن و غیره در آن کمتر باشد، صدا بهتر و مناسب تر خواهد بود.

۲- طنین صدا:
طنین صدا حالت ها و ویژگی هایی است که موجب شناخته شدن یک صدا از صداهای دیگر می شود. به عبارت دیگر وجه تمایز اصوات از یکدیگر است. هر چقدر صدا ملیح تر، جذاب تر و تاثیرگذار تر و لطیف تر باشد، خوش طنین تر است. ملاک تشخیص صداهای بد طنین و خوش طنین و نسبت های بین آنها و درجات زیبایی شان، احساس و فطرت پاک انسانی است.

۳- انعطاف صدا:
انعطاف صدا به سه صورت معلوم می شود:
الف) قابلیت و مهارت در انتقال و جا به جا کردن پرده ها و درجات متنوع، در شرایط و سرعت ها و فاصله های مختلف
ب) ایجاد تحریرهای فراوان و گوناگون
پ) قرائت جملات لحنی، طبق برنامه لحنی به صورت لطیف و روان و نرم

۴- ارتفاع و مساحت:
الف) ارتفاع صدا به معنی بلندی و مرتفع بودن صدا است. به عبارت دیگر صداهای بلند اگرچه بالقوه در بعضی افراد، فاقد درجات صوتی پایین تر (بم) باشند، به خودی خود یک ارزش محسوب می شوند، چرا که بعضی از انسان ها اساسا فاقد درجات صوتی بم و خیلی بم هستند، ولی با توجه به درجات صوتی مفروض که در صداهای انسان وجود دارد و در مقایسه بم ترین آنها با زیرترین صدای بلند فردی که ذکر گردید اختلاف زیادی در ارتفاع ملاحظه می شود.
ب) مساحت به میزان فاصله ی پائین ترین تا بالاترین ارتعاش یا بسامد(فرکانس) موجود در صدای فرد اطلاق می شود(وضعیت موجود).

۵- شدت و قدرت و رسایی

شدت و قدرت و رسایی صرفنظر از واژه ها و کلماتی که برای تعریف و تقریب ذهن به کار می رود به مفاهیم زیر اطلاق می شود:
– حفظ قدرت و کیفیت صدا در پرده های مختلف
– خواندن در آب و هوای مختلف
– قرائت در زمان های مختلف
– خواندن در مکان های مختلف
– خواندن در درجات متعدد و مختلف صوتی
– قرائت در حالت های مختلف
– قرائت با مدت های مختلف ( خیلی کوتاه و خیلی طولانی)
– هماهنگ بودن با برنامه لحنی
– حمایت مقتدرانه از قاری در لحظات حساس و غیرقابل تصور
– رسا بودن صدا
– توانا بودن صدا
و …