آموزش فصیح خوانی(مقدمه)

وَ نُنَزِلُ مِنَ القُرءَانِ ما هُوَ شِفَاءٌ و رحمَهٌ لِلمُؤْمِنینَ

«قرآن برای آنهایی که ایمان دارند شفابخش و رحمت است»

دانش پژوهان عزیز؛ سلام مرا بپذیرید

جزوهای را که تقدیم شما نونهالان و نوجوانان میداریم نحوه آشنایی شما با قرآن کتاب آسمانی و مقدس است.

عزیزان همه می دانیم که هر حرف به تنهایی معنایی ندارد لکن از ترکیب حروف، کلمات و از ترکیب کلمات جمله یا کلام بوجود می آید و هنگامی که حروف به جملات تبدیل شد معنی پیدا می کند پس حروف و کلمات ابزار مفاهیم و معانی هستند و چنانچه ما بخواهیم با مفاهیم قرآن آشنا شویم ناگزیریم با حروف آشنا شویم و چون مفاهیم قرآن از سوی خدای تعالی برای هدایت بشر بر قلب پیامبر(ص) نازل شده و مقدس هستند، بدین جهت بهتر است که علاوه بر شناختن حروف، صفات حروف و مخارج آنها را نیز شناسایی کنیم.

لذا از خدا کمک می خواهیم و کمک بخواهید تا شما را یه روانخوانی آشنا بگرداند و با دقت و حوصله و صبر و پشتکار و تلاش بیشتر به مطالعه این جزوه پرداخته و بتوانیم روان خواندن قرآن را مقدمه روان سازی خویش قرار دهیم و تک تک حروف و کلمات و خصوصیات آنها را به ذهن بسپاریم تا جزء جزء مفاهیم آن بخواست خدا در اعماق جان ما جای گرفته و به نور قرآن و راهنمایی معلمین عظام قرآن به راه مستقیم که مورد رضای خداست هدایت شویم.

برای اینکه در آخرین لحظات زندگی توفیق بیابیم که آخرین حرکت لبهایمان تلاوت قرآن باشد، باید از همین حالا، آیات قرآن را عاشقانه زمزمه کنیم تا زبان و دهان و لبهایمان به تلاوت قرآن خو بگیرند.

با علامات و رموزی که در رسم الخط آیـات این جزوه بکار رفته است آشنا شـوید

علامت صفر گونه ای که آن را بر روی بعضی از حروف می بینید بیانگر

آن است که آن حرف خوانده نمی شود:

مانند:

اُوْلَئِکَ ــــــــــــــــ اُلَئِکَ

قَالُواْ ــــــــــــــــ قَالُو

۱- علامت بیضی شکلی که بر روی بعضی از حروف می بینید و مقداری

از علامـت فـــوق بـزرگتـر می بـاشـد بیـانگـر آن اسـت کــه آن حــرف در

هنگام وصل خوانده نمی شود اما در هنگام وقف خوانده می شود مانند:

اَنَاْ در هنگام وصل اَنَ

وَلکِنَّاْ در هنگام وصل وَلکِنَّ

اَنَاْ در هنگام وقف اَنَا

وَلکِنََّاْ در هنگام وقف وَلکِنَّا

۲- علامت سکون به شکل رأس «حاء» کوچک می باشد( ْ)

مانند: مِنْ           عَنْهُ           وَالْاَرْضَ

۳- علامت سکون در بعضی از مواقع حذف شده است این عمل دو علت

دارد:

الف) ممکن است در حرف بعد از خود ادغام شود

مانند:

قَالَت طَّائِفَهٌ

مَن یَشَاءُ

که در پاره ای از ادغامها بدلائلی بر روی حرف بعد تشدید قرار داده شده است.

ب) ممکن است در نزد حرف بعد از خود اخفاء شود.

مانند:

مِن ثَمَرِهِ

اِن کاَنَ

۴- میم کوچک(م) بهنگامی نمایان می شود که نون ساکن و یا یکی از

تنوینها به حرف (باء) برسد. (قاعده قلب به میم)

مانند: مِنم بَعْدِ

در تنوینها بجای حذف علامت سکون یکی از دو حرکت آنها حذف می شود.

مانند: ذِکْرِ م بِهِ

۵- تغییر شکلی که در بعضی تنوینها دیده می شود بعلت ادغام و یا اخفاء

میباشد.

همانند: ـًـــٍــٌ

تذکر : قاعده های ادغام، اخفاء و قلب به میم در دوره بعد خواهد آمد.

۶- در بعضی از مواقع به حروف کوچکی بر می خوریم که باید تلفظ شوند.

ذَلکَ اْلکِتَابُ	ذَالِکَ اْلکِتَابُ
نُجِی الْمُؤْمِنِینَ	نُنجِی الْمؤْمِنیِنَ
یَلْوُنَ	یَلْؤونَ
اِی لَفهِمْ	اِیلاَفِهِمْ

۷- صاد کوچک (صـ ) فقط بر روی همزه وصل قرار می گیرد و بیانگر آنست

که حرکت قبل از آنرا باید به حرف بعد از آن متصل کنیم و اگر قبل از آن حرکتی نباشد باید همزه وصل را بنابر قاعده (در دوره بعد خواهیم خواند) با حرکت آن بخوانیم.

مانند: فِی السَّموَاتِ وَ الاَرْضِ ـ وَانْظُرُ

پیامبر (ص) فرمود:

اگر میخواهید همچون سعادتمندان زندگی و همچون شهیدان از دنیا بروید و …. قرآن بخوانید.

خوب دوستان عزیز، و حالا با هم به سراغ تعدادی از حروف عربی می رویم، تا چنانچه تلفظ صحیح آنها را ندانیم، از زبان خود حروف بشنویم، لطفاً کاملاً دقت کنید: