شاید در سالهای ابتدایی که تلاوت های استاد شحات انور به ایران آمده بود همگان فکر می کردند ادای متفاوت صوتی و لحنی ایشان (به ویژه تلاوتهایی که در جوانی در مصر اجرا نموده بودند) همه مربوط به شیوه ویژه خودشان است ولی در سالهای بعد رسیدن تلاوت های قاری ای به نام استاد شیخ : سعید عبدالصمد الزناتی که شناخته شده نبود ، قراء ایرانی را به فکر برد .
ورود اخبار بیشتر نشان داد که علاوه بر شیخ شحات انور ، قاریان دیگری مانند شیخ محمد الیثی و برخی قراء دیگر نیز از شیوه تلاوت شیخ سعید عبدالصمد الزناتی تقلید نموده اند.
استاد سعید الزناتی مانند بسیاری از قراء زمانش در ابتدا از شیخ مصطفی اسماعیل تقلید می نمود ولی در ادامه با کمک نبوغش در تلاوت، توانست شیوه خاصی که از نحوه متفاوت ادای صوتی خود و الحان مختلف مخصوص قراء آن نسل و همچنین ابتکارات لحنی خودش تشکیل شده بود ، ارایه نماید.
او در آن زمان در منطقه خود با قراء بزرگی مانند جوده ابوسعود ، حمدی الزامل ، محمد شبیب و ... رقابت می نمود و در سال 1961 توانست مجوز ورود به رادیو را کسب نماید ولی در سالهای بعد با رادیو به مشکل برخورد و این باعث گردید شهرتش در خارج از مصر گسترش کمتری یابد .
او تسلط بالایی به موسیقی عربی داشت (بیشتر از استاد شحات محمد انور) و این به اختصاصی بودن شیوه اش در تلاوت افزود . مثلا او در تلاوتش از ترکیب راست-نهاوند در اوج استفاده نمود که در تلاوت قراء سلف مشاهده نمی گردد و توسط مرحوم شحات محمد انور بارها مورد استفاده قرار گرفته است.
فرزند استاد ، محمود سعید الزناتی چند سال پیش باتفاق شیخ جلیل بنا به ایران آمد و محافلی را در کشورمان برگزار نمودند. محمود الزناتی در مصاحبه ای که با شبکه قرآن سیما انجام داد ، این مطلب را ذکر کرد که شیخ مصطفی اسماعیل به پدرش شیخ سعید الزناتی نوید داده که در آینده ، مصطفی اسماعیل دیگری خواهد شد.